14 Şubat 2012

Öyle bir milletiz işte :)

   Öyle bir milletiz ki bir şeyin bir günü bir anlamı olmadıkça sevdiğimizi , değer verdiğimizi gösteremiyoruz. İlla ki bir şeylerin anma gününü bekliyoruz. Bir süpriz bir hediye için. Hayatımızdaki insanlara bir şeyleri anlatmak bir şeyleri göstermek için illa o günün bir anlamı mı olmalı ? Düşünüyorum da. Ölümlüyüz biz. Ve aslında her günümüz anneler, babalar, sevgililer günü değil mi ? Her gün uyanıp gözümüzü açabiliyorsak eğer her gün doğum günümüz değil mi? Bazı şeyleri kavramak lazım. İşte o zaman hayatının tadını çıkarırız. O zaman sevgimiz sevdiğimiz yücelir. Boşa demiyorlar. ''Her gününü son günün gibi yaşamalısın '' diye. Şimdi deseler ki yarın öleceksin ne çok şeyi sığdırmaya çalışırız bugüne değil mi ? İşte bundandır bugünün işi yarına ertelenmez. Hiç bir şeyin garantisi yokken hiç ölmeyecekmiş gibi düşünmek ama ölümün 1 sn sonra geleceğini bilerek yaşamak lazım.
  Her yaşam kendine özeldir. Hepimizin bu hayata gelişi bir mucize. Hepimizin bu hayatta olmasında bir amaç bir anlam var. Ben böyle düşünüyorum yani. O kadar aptalız ki her şey için bahane arıyoruz. Hatta öyle insanlar biliyorum ki ; öküzlükleri boylarını aşıyor. Sen bir yıl boyunca annenin babanın kardeşinin eşinin dostunun sevgilinin değerini bilme boş boş yaşa. Sana takvimler şans vermiş doğum günüydü, sevgililer, anneler, babalar günüydü bir şey koymuş. Tamam odunsun anladık bari o insanın senin için çabalarına emeklerine karşılık bir hediye al. Ya hediye bile alma git öp. Zaten senin o kadar öküz olmana katlanıyorsa bir öpücükle 10 yıl geçirebilirler. Ama bundan bile aciz insanlarız. Öyle bir yapımız var ki hiçbir bilim adamı araştırıp kimyamızı çözemez. Fazla yapmacık ve sahteyiz. Ama bazı hazineler var. İşte onlar nimet. Seninle olan her saniyenin kıymetini bilen varlıklar. İşte onlar bulunmaz hint kumaşları. Ve genelde hep zor bulunurlar. Bazen buluruz kaybederiz. Bazen buluruz ve hep bizimle olurlar derimize işleriz onları. Bazen de biz hint kumaşı oluruz. Dileğimdir ki ; Umarım hayatınızda bir hint kumaşınız olur. Yada umarım ki bir insanın hayatına hint kumaşı olursunuz. Kıymet bilmek lazım. Kıymet bilinmesi lazım. Hayat annemiz karnında ki gibi basit ilerlemiyor. Ve bir şey daha kimse annemiz gibi sevmiyor. Hatırlatayım dedim. Belki anneler gününü kutlarsınız.   Oysaki her gün anneniz. İşte biz böyle bir milletiz. Ben dahil bunları yazamama rağmen. Hatalarımızı yazabiliyor, söyleyebiliyoruz. Ama icraatta bir gelişme yok. Böyle bir milletiz işte. Yaşamaya gelen, yaşam denilen şeyi yaşamayı bilmeyen :)    

2 yorum:

  1. blogunuz hayırlı olsun. zevkle yazın istediğinizi dilediğinizi.sadece kendi isteğinmizi. başarılar.

    YanıtlaSil