Oysa ki beni sevene hep demişimdir canını yakarım gelme bana diye. Oysaki her dostumu kardeşim bilmiştim. Git deseler gitmezdim. Git dedim gittiler. İlk defa söz dinlediler.
Yalnızlıkla yapayalnızlığın farkını şimdi anlıyorum. Yapayalnızlığı seçişimi sorgulayamazsınız. Ama beni yapayalnızlığa itişinizi sorgulayabilirsiniz. O çok sevdiğim insanlar artık birer kuklalar ipleri benim elimde olmayan. Oysaki siz böyle yapmasaydınız ben kendimi suçlar yer bitirir tüketirdim. Kendimin günah keçisi olurdum. Ama gördüm ki ; ben hayatımda belkide ilk defa masumum. Siz anladım deyip anlamadınız beni. Yada yanlış anladınız. Her iki yolda doğru yol değil. Doğru yolum değil. Yolum hiç değil.
Oysaki ben bin verip bir almayı da bilirdim. Yeter ki o bir içten gelsin.

Ne diyeyim ki. Kafamda toplayamadım cümlelerimi. Dökemedim içimi size.
İçim dökülüyor orası çok ayrı.
Güneşten nefret etmeyeceğim günlerin çabuk gelmesi dileğiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder