Hayatta ölüm diye bir şey var diyorum ya..

Bu gün herkes hayata bir başka başladı. Hepimiz bir başka başladık. Ama bazılarımız biraz daha şansız..
Ölüm, oyun gibi bir şey. Herkeste ki etkisi bir başka. Benim kimsem ölmedi. Yakınım olan kimseyi kaybetmedim. Bilmem nasıl bir can acısıdır. Sadece düşünürüm. Biraz da hissederim. Öyle yorgunluk var ki üzerimde. Cenaze evi kimseye iyi gelmezde beni daha bir beter ediyor. Kendi başıma gelse diyerek çıldırıyorum. Kardeşim dediğim adamın babası bugün vefat etti. Daha dün maç için ayakkabı falan getirmişlerdi. Dün yaşarken bugün öyle bir adam olmuyor. Nasıl boş bir hayat. Kime ne zaman geleceği belli olmuyor azrailin. Dün gülüp eğleniyorsun adamla. Ertesi gün sana öldü diyorlar. Şaka gibi.. Öldü!
Sonra diyorlar ki sana güçlü olacaksın. Annen için.. Ablan için.. Abin için.. Ya ben diye haykırmak istemez mi insan? Ben sürüneyim de onlar benim için güçlü olsunlar demek istemez mi canın. Ölenle ölünmüyor var bir de. Fiziksel olarak ölünmüyor da. Ya ruh.. Yaşayan ölü tamlaması buraya cuk oturur işte. İnsan teselli edemiyor ki. Bugün bir adam şey dedi. '' Sözün bittiği yer burası bundan sonra bir şey denmez sarılıp ağlayacaksın'' dedi. Nasıl taktir ettiğimi anlatamam. Öyle ne diyeceksin ki. Adamın babası, kardeşi, annesi bir şeyi ölüyor. Bırakın da yıksın ortalığı. Acısını yaşasın. Dibine kadar yaşasın. İllaki hayat devam edecek. Ama yok şöyle yap, yok şöyle yapma...
Sonra niye kafayı yiyor bu insanlar. Acıyı biriktirdikçe ne olacak. İnsanız sonuçta. Sevgilimiz terk etti diye aylarca yas tutan bizler. Anasını babasını kaybetmiş insanlara '' Üzülme, ağlama'' diyoruz. Nereye ağlamasın.. Bozmıcam ağzımı. Ama affedersin de amınakoyum sen sevgilin için o kadar yırtın. Sonra üzülme de. Kendimden tiksiniyorum. Adamlar neler yaşıyor. Ben hala aşka yazı yazayım. Ve gene kendimi sikeyim ki. Bugün sevdiğim adam bir kez olsun mesaj atıp halimi sormadı diye çıldırdım. Ama insan evladı işte. Böyleyiz abi böyleyiz. Ölüm var ya hayatta gerisi boş.
Ertelediğimiz her şey bir gün canımızı yakar. Yazdıkça saçmalıyorum. Ama elimde değil ne diyeyim ne yapayım şaşırdım.
Bazılarımız gerçekten şansız...

Galiba İçime Ahmetin Kayası Oturdu..

Mesela Ahmet Kaya ölmüş olsa da allah onunda belasını verebilir. Soruyorum ben rahmetliye '' Hangi kafayla, hangi acıyla yazdın bu şarkıları sen '' , '' Ağzıma sıçtığının farkında mısın '' diye. Şu aralar sadece dinlediğim tek insan Ahmet. Oda beni dinliyor. Beni tanıdığını iddia çoğu insandan da çok iyi anlıyor beni. Ahmetle dostluğumuz çok başka. Ben biraz hayırsız sayılırım aslında. Canım yanmadıkça uğramam ona. Ama o anlar beni, bilir en iyi ona sığınırım. Bilir onunla yandığımı. Bilir ateşime alev kattığını.
...Sen benim hiç bir şeyimsin
Yazdıklarımdan çok daha az
Hiç kimse misin bilmem ki nesin..
Şu sıralar kim benim neyim hiç bilmiyorum. Kimin kuyumu kazdığını, kimin yüzüme gerçekten güldüğünü pek bilmiyorum. Ama çok yoruldum. Böyle uzak dursunlar benden. Adım kimsenin ağzında dolaşsın istemiyorum. Kirletiyorlar. Kendi çamurlarına buluyorlar adımı. İstemiyorum, şöyle bir kenara çekilsinler. Yada bırakın ben kabuğuma gizleneyim. Meydanda istediğinizi koşturun. Ama koşturduğunuz tilkiler bana değmesin. Az uzağımda durun be. Ben dokundurmuyorum size keskin yanlarımı. Uğraşsam sizde bilirsiniz canımın yandığından daha çok yakarım. Ama uğraşıcak mecalim yok.
Her şeyden bunalmış durumdayım. Yenilenmek istiyorum. Zehirli kuyruğumdan kurtulmak istiyorum. Akrep gibi; kendi kendimi sokmaktan korkuyorum. Kendi kabuğumda kendimle olmak istiyorum. İnsanlar ne düşünüyor, ne diyor umurumda bile değil.
Hatta artık kimse umurumda değil. Gün geçtikçe kendimin farkına varıyorum. Kimseye, hiç kimseye ihtiyacımın olmadığını görüyorum. Gün geçtikçe '' Artık kimse beni yıkamaz '' diyorum. Sadece gülüp eğleniyorum. Diğer türlüsü çekilmiyor be Ahmet. Bir sen bir de şarkıların biliyor içimi. 
..Depremler oluyor beynimde
Dışarda siren sesi var
Her yanımda susmuş insanlar
İçimde ölen biri var..
Ne diyeyim ki Ahmet. En iyi sen anlatıyorsun. Öyle güzel söylüyorsun ki. Beni alıp bir şeylerin dibine kadar götürüyorsun. Olmuyor Ahmet. İçimdeki her şey öldükçe ben daha güzel doğuyorum sanki. Dahada güçleniyorum. Ölsün o zaman her şey biz güzelleşelim be Ahmet. Bir sen başkasın Ahmet. Bir de bu dünyada ki adalet
...Bir pınardım kan oldum
Yol kenarı han oldum
Yanıldım ah ziyan oldum
Siz benim neden sustuğumu
Nerden bileceksiniz..Kimin ne yaşadığını nereden bileceğiz be Ahmet. Siz benim neden sustuğumu nereden bileceksiniz :)